Krótki wstęp:
Zaczynam sukcesywnie zamieszczać już artykuly które pisze do gazety. Prosze bardzo o to pierwszy:
Polski hip hop i w ogóle hip hop w moim życiu był przedmiotem tylu pijackich awantur, awantur „na trzeźwo” i tych internetowych, że możnaby było powiedzieć, iż w tym zakresie powinni mnie zamknąć na dożywocie. Sama kwestia muzyki, poglądów na jej temat i gustów z nią związanych, ich kolizja podczas konwersacji dwóch, lub, co gorsza, kilku ludzi może wywołać nie tylko pianę na ustach i wyraz czerwonej ze złości twarzy, ale doprowadzić do kilku ciekawych wniosków. Jednym z takich efektów „rozmów o hip hopie” jest kwestia promowania zarówno siebie jak i samej muzyki. A jako, że jestem na świeżo po wysłuchaniu audycji z Double U Thomasem w radio Bis, to nie omieszkam wypomnieć kilku istotnych problemów zahaczając o postać człowieka w sumie ważnego w promocji hip hopu w Polsce. Nie zapomnę też wspomnieć o miłym zaskoczeniu jakie przeżyłem ostatnio. Ale po kolei.
Audycja w Radio Bis, w zastępstwie (który to już, panowie, raz z kolei z tymi zastępstwami) za Dużego Pe i Spoxa, prowadzona przez Lexusa (o ile mnie pamięć nie myli) była o tyle „specjalna” i o tyle ciekawa, że pojawiły się tam dwie osobistości. Double U Thomas, pochodzący (jak domniemam) z Białegostoku, reprezentujący szanowną ekipę Basementalism i już nie tak „fizycznie” obecny Dj. Taśmy Trzaski ze swoim nowym mixtapem (przy okazji mixtape dostępny na www.djtasmy.art.pl). O ile tego drugiego „pokochałem” za krzewienie w młodych umysłach słuchaczy zainteresowań - muzyką jazzową lat dużo wcześniejszych, tak ten pierwszy zaskoczył mnie... negatywnie. Myślałem, że mijanie się z sensem pytań to domena show Kuby W, w słonecznej stacji telewizyjnej, w każdą niedziele, gdy nieszczęsnym widzom przychodzi nie usłyszeć odpowiedzi na pytania od jeszcze bardziej nieszczęsnych, bo zaproszonych gości. I choć sytuacji z tego nieszczęsnego wtorkowego spotkania z Tomkiem nie sposób przyrównać do show Kuby W. to analogia jest wręcz uderzająca. Nie usłyszeliśmy odpowiedzi na większość pytań. Bo gdy na proste pytanie o hip hopie promowanym w Basementalism dostajemy w odpowiedzi wyraz niechęci Tomka do słowa underground, bądź przychodzi nam usłyszeć odpowiedź na pytanie o filozofii hip hopu sprowadzającą się do opowieści w sumie o „dupie Maryny”, to nie sposób się trochę nie pozłościć. W szczególności, że takiego sposobu promocji własnej pracy i dzieła, podejmuje się przecież człowiek ściśle związany z mediami i, co gorsza, nie pierwszy raz w radio udzielający wywiadu. I głupotą byłoby odebranie tego (pożal się Boże) felietonu, jako swoistego dissu, co w przyszłości może przynieść beef o swoistym charakterze przystankowym (charakter przystankowy ogranicza się do pisania na siebie wersów na przystankach, w miejscach, gdzie ludzie sprawdzać mogą rozkład autobusów, niechybnie stwierdzając, że znów się spóźnili).
Całokształtu pracy D.U.T nie sposób nie docenić. Wielu się na tym wychowało, wielu wykształciło własny gust i pogląd na hip hop tam promowany. Wielu poznało ogromne grono artystów przez duże „A”. Ale jeśli ktoś własne dzieło promuje w taki sposób, pieprzyć kwestię promowania, jeśli ktoś własne dzieło przedstawia w sposób tak mało profesjonalny, to czasem można usiąść i się zastanowić czy aby na pewno dzieło Thomasa jest dla niego tak ważne. Można spekulować, że sam Tomek chciał przekazać w specyficznie krótkim czasie mnóstwo treści, zapoznać z wieloma aspektami, powiedzieć wiele. Ale w formie, w której chciałby to uczynić, za bardzo mu to nie wyszło. A szkoda, bo naprawdę z niecierpliwością oczekiwałem tego wtorku, godziny 21.
Morał z tego taki, że warto słuchać pytań i na nie rzeczowo i sensownie odpowiadać, bo nie zadają w mediach ich ludzie przypadkowi, ale ci, którzy wiedzą co w danej kwestii jest najważniejsze (no może się rozpędziłem z tą nieprzypadkowością troszkę, ale nie szkodzi).
Miłym zaskoczeniem i przedefiniowaniem mojego spojrzenia na rapera tak starego jak polski hip hop przyniósł mi video - wywiad (oczywiście dla konkurencji) z Sokołem. A z tym panem miałem dość specyficzną przygodę. Po WWO, ich pierwszej płycie, postrzegałem Sokoła jako dobrego i poprawnego MC, z pomysłem na linijki i ciekawymi koncepcjami. Jednak po przeczytaniu paru wywiadów, po usłyszeniu kilku traków „z poza WWO”, po kilku koncertach, z których jeden przyszło mi organizować (ach te stare czasy) i nareszcie po drugiej płycie WWO, Sokoła już bardzo nie lubiłem. Denerwuje mnie naciągana ideologia, kombinatorstwo koncertowe (tak to wtedy zinterpretowałem i do dziś nie wiem ile w tym prawdy, a ile mojej wyobraźni) i nagrywanie kawałków w taki sposób, jakby były nagrywane na odpier… wiadomo. Wspomniany video-wywiad nakreślił mi nowego Sokoła. Inteligentny, konkretny, z ciekawymi koncepcjami, ciekawym poglądem, dobrym, nierzadko wysmakowanym humorem. I choć po 3 WWO dalej zdania o Sokole jako MC za bardzo nie zmieniłem, to o Sokole jako człowieku, zmieniłem diametralnie. I to jest chyba ta siła, ten vibe, ten profesjonalizm, dzięki któremu można przekonać do siebie ludzi, nie lubiących naszej muzyki, ale za to rozumiejących nas jako ludzi. I to jest to czego można się wyuczyć, bądź mieć to w małym palcu, czyli się z tym urodzić. Coś, bez czego wytwórnie amerykańskie nie pozwalają artystom się wypowiadać. Umiejętność mówienia, prowadzenia wywiadu tak, byśmy mogli uniknąć wszelkich możliwych niezręcznych dla nas tematów. I przeglądając polską prasę muzyczną, przeglądając muzyczne portale, nie sposób nie zwrócić uwagi… nie sposób wywnioskować, że przez wywiady „artyści” obnażają swoje kompletne amatorstwo.
HC
Gdyby mi wcześniej wytłumaczyli, że chęci wrócą wraz z przeniesieniem pieprzonej lampki to szybciej bym to uczynił. Bo dni z nocami mi sie pozamieniały.Teraz w dzień śpie a w nocy się budzę. Tak jak kiedyś tylko teraz więcej trace bo na ćwiczenia łazić mi się nie chce co jest z natury normalne z moim olewawczym podejściem do wszystkiego, ale jutro muszę Renomie 100zł przesłać i to mnie wkurwia. Pojmujesz? A mogłem to od tak sobie tylko przepić. Wogóle to jakiś dziwny kraj jest. tylko dzisiaj zaniosłem swe dupsko do sklepu kupiłem kilka paczek fajek a oni do mnie, że za wszystko co wziąłem, a uwierz mi wziąłem całe gówno, stówke mam zostawiać. To gówno całe teraz takie drogie jest... Apropos gówna bo to wogóle temat fajny. Ide sobie chodnikiem i na samym środku bezczelnie lezy kupa. Taka wielka z psa bodajże ogromnego. Tak czy inaczej lezy ta kupa w sposób kompletnie bezczelny. Równie bezczelnie w oczy się rzuca a na tej kupie, a rzekłbym że w bliskości znacznej, kupy tej niedotykając leży 20 groszy w monecie, bo jak wiadomo 20 groszy inaczej w polsce nie występuje. Pieniądz nie śmierdzi, ale metaforę zrozumiałem dobitnie.
